ÖĞ-DER derneği 29 Kasım 2017 tarihinde güzel bir işe imza attı. “Sendikalarımızın Bakışıyla Yerel- Ulusal Eğitim Sorunları ve Çözüm Önerileri” başlığı altında sendikaları bir araya getirip sendikaların bakışı ile eğitim sorunları ve çözüm önerilerinin kamuoyuna yansıtılmasını sağlamaya çalıştı.
Şair Nabi Kültür Merkezinde düzenlenen panele Eğitim Bir-Sen, Eğitim İş-Sen, Eğitim-Sen, Özgür Eğitim-Sen ve Türk Eğitim- Sen Sendikaları katılım gösterdi. Ama Maalesef Panele Şanlıurfa ilinde başta eğitimden sorumlu yöneticiler olmak üzere hiç yetkili katılım göstermedi. Anlaşılan eğitim sorunlarının konuşulacağı panel, yöneticilerimizin dikkatini çekmemiş veya ilgi gösterip zaman ayırmaya değer bulmamışlar.
Binlerce üyesi olan sendikaların üyeleri bu panele gerekli ilgiyi gösterdiler mi? Maalesef bu sorunun cevabı hayır. Eğitim Paydaşı olan veliler katılım gösterdi mi? Bu sorunun cevabı da hayır.
Eğitim’in fecaat durumunda olduğu bir şehirde aslında bu panel vb. etkinliklere yoğun bir ilgi gösterilmesi gerekmiyor mu? İnsanlarımız içinde acaba yaşadığımız eğitim sorunlarına, çözüm önerisi olan var mı? Eğitim sorunlarımızı nasıl aşabilirizi beraber tartışabileceğimiz bir platform, bir etkinlik var mı? Bu arayış içerisinde olan birilerinin olması ve bu kişilerin bu tarz etkinliklere rağbet etmesi gerekmez miydi? Görünen o ki bu tür kişilerin sayısı çok az ve yetersiz.
Göstergeler şunu gösteriyor. Aslında Eğitim kalitesini artırmak, standardı yüksek ve dünya da ki gelişmelere ayak uydurabilen bir eğitim faaliyeti icra etmek, bu ülkenin hiçbir zaman birincil önceliği olmadı. Bu konuda sergilenen gayret, çaba ve icraatlar dostlar alışverişte görsün ve kitabına uydurma formatında, işin ehli olmayan kişiler ile hep yürütüldü. Eğitim işi ülkemizde ehli olmayan kişilerin elinde yap-boz formatında icra edildi ve edilmeye devam ediyor. Bu yüzden ülkemizin nice yılları ve nesilleri bu yap-boz da heba edildi.
Uluslararası arenada hep gerilerde ve hiçbir iddiası olmayan bir ülke olarak yer aldık. Eğitim sistemimiz, Eğitimi icra yöntemimiz uluslararası standartları yakalamaktan ve gelişmelere ayak uydurabilmekten çok uzak kaldı.
Bu panel vb. etkinlilere ilgi gösterilmemesi, ülkemizde eğitim konusunda bırakın olumlu yönde yol almayı, daha yola çıkmaya bile başlamadığımızın, somut örnekleri olarak karşımıza da duruyor.
Panelin konusunun çok geniş iki alandan seçilmesi “Yerel ve Ulusal Eğitim Sorunları ve Çözüm Önerileri “ panelin konusunun alt başlıklar ile sınırlandırılmaması ve panelistlere 20 dk gibi kısa bir süre tanınması panelin daha verimli geçmesini engelledi. Diğer bir engel ise panelistlerin çoğunun panelin konusunun sınırları içinde kalmayı başaramaması oldu. Muhtemelen sürenin kısıtlı ve konuların çokluğu bu sıkıntıyı yaşattı onlara, yine de bir ilk olma özelliğinden dolayı, hem panelistleri hem de düzenleyici derneği tebrik ediyorum. Ayrıca panele ilgi göstermeyen başta eğitimden sorumlu kurum yöneticileri ve sendika üyelerini ise kınıyorum.
Paneli düzenleyen ÖĞ-DER in ayırım yapmadan, tüm sendikaları davet etmesi ve bu davete düzenleyici dernek ile birçok konuda farklı fikir ve anlayışa sahip oldukları bilinen Eğitim-İş ile Eğitim-Sen’in iştirak etmesi takdire şayandı.
Son olarak bu tür etkinliklerin daha net konu başlıkları altında, daha geniş bir zaman diliminde ve özelikle ilin eğitiminden sorumlu yönetici ve siyasetçileri başta olmak üzere kurum yöneticileri ile öğretmenlerin katılım sağlayacağı şekilde düzenlenmesini temenni ediyorum.
